Haan wandel- en bergsportreizen

Alleen waar je te voet was, was je werkelijk

Winter 5-maandse Barchem

17 februari

Zondagmorgen naar Ruurlo, camping de Bremstruik. Het beloofd wat het weer betreft mooie dag te worden. En wat ik weet van de organiserende vereniging DOS Barchem, is dat zij altijd heel mooie routes uitzetten, zijn wij, mijn vrouw Gerrie is er ook bij, goed gemutst op weg naar de start. We zijn er al vroeg maar niet de eersten, het is al gezellig druk. Al voor negen laten ze ons vertrekken, dat moet ook wel, de kantine is dan al overvol. Ik heb er zin in, de zon komt al snel tevoorschijn, de route is goed aangegeven maar bovenal mooi.

Halverwege een rustpost ‘bij de boer’ en dat vind ik persoonlijk wel de mooiste plekken om te rusten. En de rustposten bij DOS zijn altijd bijzonder. Al voor de start verheug ik me op de erwtensoep op de rustpost. Komt het door de soep??  Niet alleen. De gezellige, breed lachende en altijd goed gehumeurde volslanke dames die de soep, krentenbrood en andere versnaperingen aanbieden: schitterend. Een uithangbord van gezelligheid. En wat is er dan nog mooier om de soep buiten in de zon op te eten samen met heel veel bekende wandelvrienden om je heen: Niets!! Dit is ontspannen, alle wekelijkse stress vergeten.

Na de soep, ik ben nu in gezelschap van de Sallanders Hennie en Timo via een prachtige route terug naar de finish. Wil je weten waar de route  ons langs voerde. Kom komend najaar deelnemen aan deze prachtige wandelserie met steeds weer nieuwe routes.

En dan de vraag: Waarom alleen deze gelopen van de serie. Te druk, maar wat een slap excuus voor deze top serie. Gelukkig heb ik er van deze serie 2 gelopen, ook 16 december 2012 was ik er. Even terug uit Spanje, incognito.

Peperbuswandeltocht Zwolle

10 maart 2013

De nacht samen met Gerrie en onze Canis lupus familiaris, ja wij hebben een heel bijzondere hond Bendor, doorgebracht bij vrienden (Ron en Jet) in Zwolle. Het was de bedoeling om twee dagen te gaan wandelen, maar zaterdagmorgen bij het naar buiten kijken denk ik: Toch maar niet vandaag, wat een kolere weer. Ik ga vandaag niet, oh wat een lozer. Ik neem me voor en ook gedaan om met onze hond een flink stuk te gaan wandelen. Of was de reden om niet te gaan de in overvloed gevloeide lekkere drankjes van vrijdagavond en zaterdagmorgen tot in de kleine uurtjes.

Zondagmorgen, het is droog, dus beter dan zaterdag. Na een bord rijstepap op naar de start bij Het Wandelhonk in Zwolle. Ik was hier al een hele tijd niet geweest, maar de ontvangst is hartelijk zoals ik van deze vereniging gewend ben. Inschrijven en dan bij een tafeltje met bekenden aanschuiven. De sfeer is goed, we weten allen dat het een koude tocht gaat worden. Om 09.00 uur vertrek en samen met het groepje bestaande uit Hennie Rensen, Richard Kok, Gerrit van der Veen er flink tegen aan. Het is een training voor de Kennedymars Sittard eind maart.

Het is een paar graden boven het vriespunt maar een vieze gure wind maakt het zo guur en koud. Deels gaan we over de dijken, normaal vind ik dat mooi zo’n vergezicht over de rivier, maar nu. Er is niets moois aan! Niet zeuren je wilt het zelf is de gedachte, doorgaan. Een goede training. De eerste rust op 12,7 Km slaan we over, door naar de 2e rust op 23,2 Km. Lekker warm in het Parochiehuis van Wijthmen, lekker warm soepje, een paar plakken brood en snel de kou weer in. Op en langs de vlaktes van de Wijthmenerplassen en golfvelden ‘pakt’ de wind ons wederom volledig.

Aan het eind van deze heel goed georganiseerde tocht lopen we door het centrum van Zwolle met al zijn prachtige oude gebouwen en nauwe straatjes. Gerrit is hier onze gids, interessant als iemand je vertelt over de gebouwen en zijn geschiedenis.

Zoals meestal na een goed georganiseerde en verzorgde wandeling vergeet je aan het eind, in een warm en gezellig clubgebouw, al heel snel het koude gure weer buiten. Zo ook hier.