De eerste jaren vanuit het ’t Kuuk’nhok heb ik niet meegemaakt, wel de start vanuit de Mölle in Haarle. Het feest daar boven na afloop heugt mij nog steeds. Hier kreeg ik een kijkje in de keuken van wat wandelsport Haarle wel was. Nu vele jaren en diverse startlocaties verder zie ik nog steeds het enthousiasme van weleer. De oud gedienden kregen zonder haargel een iets lichtere, zeg grijze kleur haar. Gelukkig is er ook jonge aanwas en kwamen er heel wat leden bij die hun bijdrage gaven en geven aan het welslagen van de door jullie georganiseerde wandelingen.
Ik zag in Haarle jaren geleden voor het eerst dat de pijlen genummerd waren wat ik toen nog niet eerder gezien had. Dit afgekeken te hebben zijn we in Haaksbergen ook met deze super service naar de wandelaars begonnen. Maar bij goede en duidelijke bepijling blijft het niet. Gebruik maken van de in Haarle en omgeving rijkelijk aanwezige natuurschoon is zeker zo belangrijk. Dwars door de bossen , heuvel op en heuvel af. Ook tijdens deze 35e Amortocht waren die elementen rijkelijk aanwezig. Hier en daar een zeer brede asfalt weg kruizen wat ons, een groepje DIO-leden jaren geleden de naam asfalt rockers opleverde omdat wij al dat asfalt bij jullie steeds aanhaalden. Natuurlijk ontkomen ook jullie niet altijd aan het gebruik maken van verharde wegen om van het ene natuurgebied naar het andere te komen. Als het maar functioneel is denk ik dan maar.
De aanpak van Haarle was en is in mijn ogen wel eens anders dan wat eerder de NUW en zelfs nu de KNBLO voor ogen had en heeft. Geen gejureerde wandelingen met enge mannetjes en vrouwtjes verscholen achter bomen en schuren. Afwijken aan de voorgeschreven bepijling die overigens zeer duidelijk is. En zo zijn er nog wel een paar dingen die bij jullie anders gaan. Maar wat ontzettend duidelijk naar voren komt is: Jullie doen het voor de wandelaar.
De ontvangst ’s morgens altijd leuk en opgewekt. Zit daar een hele batterij vrijwilligers, keurig in herkenbaar shirt. Allemaal klaar voor wat deze dag gaat brengen, allen voorbereid op hun taak: Inschrijven, route controle. bevoorrading en bemensing rustposten, enz, enz. Een ontspannen sfeer en dat kan ook als je verzekerd bent dat je alles uitstekend voorbereid hebt. Ruim voor aanvang van de wandeling gaan de route controleurs de troepen vooruit. Aangekomen na 10 kilometer bij de rustpost een gezellig tent met een natje en droogje tegen zeer schappelijke prijzen. Het is nog droog, we drinken ons bakkie leut voor de tent. Dan volgt een lus van 10 kilometer door schitterend geaccidenteerd terrein, lekker zwaar maar wat een vergezichten over de in bloei staande heidevelden. Terug bij de tent, het motregende al even, een drukte van belang, maar iedereen paste grotendeels staand in de tent. Een heel deel van de organisatie staat lekker bij elkaar te ouwenelen, wij sluiten aan. Schitterende stemming. Dan nog 5 kilometer naar de finish maar alvorens wij daar kwamen eerst nog de traditionele appel.
Het was een wandeling geheel in sfeer en uitvoering zoals ik dat van Haarle gewend ben. Open en eerlijk naar de wandelaars, schitterende parkoersen, vriendelijke vrijwilligers maar heel duidelijk in wandelsport Haarle: De wandelaar staat centraal.
Ga nog vele jaren door met de Amortocht en ook de Sallandse Heuveltocht.
Bedankt,
Dirk Haan