Huttenleven

 
Tijdens de tochten in de Alpen wordt meestal overnacht in berghutten. Ze variëren van primitief tot vrij comfortabel. Meestal zijn ze eigendom van Alpenverenigingen. Leden van bergsportverenigingen, zoals de NKBV, hebben voorrang op niet-leden bij de verdeling van de slaapplaatsen. Ook krijgen zij korting op de overnachtingsprijs. Behalve de hutten die eigendom zijn van Alpenverenigingen zijn er ook privé-hutten. Hier krijg je geen korting.

In berghutten geldt een aantal regels en gebruiken. In veel hutten mag je de verblijfsruimte nog wel in met je bergschoenen aan, maar het betreden van de slaapruimte met bergschoenen is overal verboden. Ook pickel en stijgijzers dien je in de hal of een speciale ruimte achter te laten. In de Zwitserse en Franse hutten zijn meestal huttensloffen aanwezig. In andere landen moet je hier zelf voor zorgen.

De beheerder van de hut wijst de slaapplaatsen toe. Je slaapt in het Lager, een soort slaapzaal met een rij matrassen naast elkaar. Dekens en kussens zijn aanwezig; je moet zelf zorgen voor een lakenzak (verplicht). De slaapplaatsen zijn nogal smal, bedoeld om binnen de beperkte ruimte, zo veel mogelijk mensen onderdak te verlenen.

In de hutten worden eenvoudige maar voedzame maaltijden geserveerd. Een vegetarische maaltijd is eveneens mogelijk. Houd wel rekening met zeer eenvoudige en wellicht eenzijdige maaltijden, zoals b.v. aardappelen met gebakken ei of spaghetti met tomatensaus.

Hoewel in de hutten over het algemeen alles verkrijgbaar is, is het toegestaan je zelf meegebrachte etenswaren te nuttigen. Denk bijvoorbeeld aan ontbijt, tussendoortjes en oploskoffie, theezakjes en soep. Je kunt warm water bestellen om zelf dranken te bereiden.

De meeste hutten hebben een eigen generator voor electriciteit. Beheerders zijn altijd uitermate zuinig met deze energie, het licht gaat pas laat aan en uiterlijk om 22.00 uur uit. Vanaf die tijd is het ‘Hüttenruhe’. ’s Nachts is er vaak geen licht, dus is het handig een hoofdlamp mee te nemen. Reken op eenvoudige sanitaire voorzieningen: koud water, meestal een eenvoudig toilet en geen douches.

Er wordt van je verwacht dat je meehelpt de hut leefbaar te houden door ’s ochtends de dekens op te vouwen, het slaapvertrek opgeruimd te houden, tafels af te ruimen en geen privé-spullen in het dagverblijf te laten slingeren.

Afval vormt een groot probleem. Het verdwijnt in septictanks of het gaat terug naar het dal, wat een kostbare zaak is voor een hut. De beste oplossing is dat iedereen zijn eigen afval weer meeneemt naar het dal.

Omdat berghutten zo geïsoleerd liggen is de bevoorrading gecompliceerd; kabelbanen, lastdieren of helikopters worden ingeschakeld. Daardoor zijn de prijzen van maaltijden en consumpties vaak duurder dan in het dal.